Stwardnienie zanikowe boczne jest postępującą chorobą neurodegeneracyjną. Początkowo objawia się ona osłabieniem kończyn, drżeniem mięśni oraz bolesnymi skurczami. Z czasem zaczynają pojawiać się również zaawansowane niedowłady. Co jeszcze warto wiedzieć na temat SLA?
Stwardnienie zanikowe boczne to dolegliwość neuronu ruchowego i schorzenie neurozwyrodnieniowe. Cechuje się ono stopniowym uszkadzaniem włókien nerwowych odpowiadających za pracę mięśni oraz znajdujących się w mózgu neuronów pomagających w poruszaniu się. Choroba ta występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Pierwsze jej objawy pojawiają się przeważnie między 50 a 70 rokiem życia. Przebieg SLA jest zróżnicowany u poszczególnych pacjentów.
Przyczyny SLA nie zostały do końca sprecyzowane. Choroba ta rozwijać może się na skutek rozmaitych schorzeń immunologicznych, działania toksyn czy wolnych rodników tlenowych oraz na skutek infekcji wirusowych. Część pacjentów zostaje dotkniętych stwardnieniem zanikowym bocznym na podłożu genetycznym.
Wyróżnia się 3 postacie SLA: obwodowe, opuszkowe oraz piramidowe. Pierwsze z nich polega na uszkodzeniu neuronu obwodowego. Drugie z nich cechuje się problemami z mową i połykaniem, zanikiem mięśni języka oraz znaczącym osłabieniem kości. Do objawów piramidowego stwardnienia zanikowe bocznego zalicza się natomiast drżenie i nasilone napięcie mięśni oraz objaw Babińskiego polegający na odruchowym wyprostowaniu palucha z jego zgięciem grzbietowym przy jednoczesnym drżeniu skóry boczno — dolnej powierzchni stopy.
Do głównych objawów SLA zalicza się zanik mięśni, osłabienie siły mięśni oraz drżenia mięśniowe. Rodzaj i nasilenie symptomów jest tutaj kwestią niezwykle indywidualną. Gdy na początkowym etapie SLA uszkodzony został ośrodkowy układ nerwowy, zauważalny jest wzrost napięcia mięśniowego. Choroba te przeważnie postępuje latami i posiada łagodny przebieg.
SLA sprawia, że mowa osoby chorej staje się spowolniała i niewyraźna. Z czasem pojawiają się również problemy z przeżuwaniem, gryzieniem oraz przełykaniem, których konsekwencją jest niedożywienie pacjenta. Niewydolność mięśni w przebiegu stwardnienia zanikowego bocznego sprawia, że dochodzi do zalegania w drogach oddechowych. Dochodzić może także do rozwoju niewydolności oddechowej oraz infekcji płuc. SLA nierzadko prowadzi do zaburzeń emocjonalnych, bezsenności i depresji.
Za diagnostykę stwardnienia zanikowe bocznego odpowiada neurolog. By potwierdzić u pacjenta tę chorobę, dojść musi do uszkodzenia dolnego oraz górnego neuronu ruchowego oraz wystąpienia nasilających się problemów z poruszaniem w określonym obszarze. Jednocześnie, wykluczone muszą zostać inne patologie, Dodatkowo, wykonywany jest rezonans magnetyczny oraz badanie elektromiograficzne.
Stwardnienie zanikowe boczne to choroba postępująca oraz nieuleczalna. Stosuje się wyłącznie leczenie objawowe, które przyczynić może się do poprawy jakości życia chorego.