Tympanometria to nieinwazyjna metoda badania słuchu, która wykorzystywana jest do diagnozowania niedosłuchów i zapalenia ucha środkowego u dzieci. Badanie to rejestruje wychylenia błony bębenkowej, do których dochodzi wskutek różnego rodzaju bodźców akustycznych i zmiany ciśnienia. Tympanometrię z powodzeniem wykonywać można u pacjentów w każdym wieku, w tym u niemowląt.
Jakie są wskazania do tympanometrii?
Dzięki badaniu, jakim jest tympanometria, możliwe staje się zdiagnozowanie takich nieprawidłowości, jak wysiękowe zapalenie ucha środkowego, różnego rodzaju niedosłuchy, niedrożność trąbki Eustachiusza, przebicie błony bębenkowej, porażenie nerwu twarzowego, bezpowietrzność czy obecność płynu w jamie bębenkowej.
Tympanometria krok po kroku
Przed wykonywaniem tympanometrii, niezbędne jest przeprowadzenie badania otolaryngologicznego, audiometrii totalnej oraz audiometrii słownej. Tympanometria opiera się o umieszczenie w uchy sondy z zaślepką, która ma za zadanie uszczelnić kanał słuchowy. Podłączona jest ona do urządzenia o nazwie tympanometr, które generuje bodźce dźwiękowe i zmienia ciśnienie przy pomocy pompki. Dodatkowo, rejestruje ono odchylenia błony bębenkowej i reakcje mięśnia strzemiączkowego. Badanie trwa kilkanaście minut i może być odczytywane przez pacjenta jako nieprzyjemne. Związane jest to ze zmianami ciśnienia oraz natężeniem hałasu. W trakcie tympanometrii pacjent nie powinien przełykać śliny i mówić. Badanie to wykonać można w wielu klinikach na terenie naszego kraju. Jego cena waha się od około 25 do około 40 złotych. Dodatkowo, ponieść należy koszty związane z konsultacją audiologiczną i otolaryngologiczną.
Tympanometria u dzieci
Jak już zostało wspomniane, badanie jakim jest tamponometria może być z powodzeniem przeprowadzane u niemowląt od 4 miesiąca życia. Malucha najlepiej usadzić na kolanach, dbając o to, aby pozostawało ono w bezruchu i milczeniu — nie marudziło, nie wyrywało się i nie płakało.
Interpretacja wyników tympanometrii
Wyniki tympanometrii prezentowane są w formie krzywej, która stanowi zapis zaobserwowanych odchyleń błony bębenkowej. Przybierać może ona kilka różnych kształtów. W sytuacji, w której szczyt znajduje się nad wartością ciśnienia „0”, do czynienia mamy z krzywą typu A. To prawidłowy wykres oznaczający, że nie zaobserwowano jakichkowiek dysfunkcji w działaniu błony bębenkowej. Płaską linię określa się krzywą typu B, a krzywą, ze szczytem przesuniętym w lewo — krzywą typu C. Stanowią one wynik nieprawidłowości pracy narządu słuchu.
Warto wspomnieć tutaj także o płaskiej tympanometrii, która to związana jest z obecnością wysięku w uchu środkowym oraz całkowitą niedrożnością trąbki słuchowej. W przypadku dzieci związana jest ona z rozwojem wysiękowego zapalenia ucha środkowego. Jest to dolegliwość powszechnie występująca u małych pacjentów poniżej 5 roku życia. Jak podają wyniki badań, przynajmniej raz w życiu zapada na nią aż 80% dzieci.