Aktywność fizyczna ma pozytywny wpływ na zdrowie człowieka. Skutecznie ogranicza ona ryzyko schorzeń sercowo — naczyniowych, opóźnia rozwój nadciśnienia tętniczego, zmniejsza ryzyko otyłości, pomaga w profilaktyce cukrzycy typu 2 i redukuje prawdopodobieństwo wystąpienia raka piersi, okrężnicy czy prostaty.
W pierwszej kolejności pod lupę warto wziąć choroby, takie jak nadwaga oraz otyłość, które to wiążą się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania oraz zgonu. Najlepszym sposobem na zredukowanie masy ciała i utrzymanie jej na odpowiednim poziomie jest dieta oraz regularna aktywność fizyczna. U osób dorosłych poniżej 60 roku życia optymalny przedział BMI wynosi od 20 do 25 kg/m2. Jeżeli znajduje się ono w tych granicach, ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny jest najmniejsze. Co za tym idzie — aby móc cieszyć się wysoką jakością życia przez długi czas, warto trzymać wagę w ryzach. Właściwa masa ciała dla pacjentów po 60 roku życia jest wyższa niż w przypadku młodszych. Najlepiej, aby nie przekraczała ona 25 kg/m2.
Warto również zdawać sobie sprawę z tego, że aktywność fizyczna skutecznie stymuluje układ odpornościowy. Dostrzec to można wraz z wiekiem. Regularne ćwiczenia wykonywane przez całe życie sprawiają, że osoby w podeszłym wieku są w większym stopniu odporne na różnego rodzaju choroby. Aby zagwarantować sobie prawidłowo funkcjonujący układ immunologiczny, wystarczy ćwiczyć około 3 razy w tygodniu z umiarkowaną intensywnością.
Nie sposób nie wspomnieć tutaj także o tym, że regularna aktywność fizyczna ma niezwykle pozytywny wpływ na psychikę. Związane jest to z faktem, iż ruch oddziałuje na znajdujące się w układzie nerwowym neurohormony. Wysiłek za ich pośrednictwem modyfikuje odczuwane emocje. Ruch skutecznie redukuje poziom stresu i lęku oraz pozwala ustrzec się przed obniżonym nastrojem. Umiarkowana, regularna aktywność fizyczna jest w stanie zmienić sposób, w jaki odczuwamy stres. Staje się on wówczas znacznie krótszy i o wiele mniej intensywny.
Regularna aktywność fizyczna przyczynia się również do obniżenia ciśnienia tętniczego i stężenia cholesterolu we krwi. W szczególny sposób zadbać powinni o to pacjencji borykający się z podwyższonym poziomem tak zwanego złego cholesterolu. Obniżenie tych parametrów w bezpośredni sposób przyczynia się do zmniejszenia ryzyka zawału serca oraz spowolnienia rozwoju miażdżycy, która prowadzić może do zawału serca, choroby wieńcowej czy nadciśnienia tętniczego.
Do jednej z przyczyn cukrzycy typu 2 zalicza się rozwój insulinooporności. Mianem tym określa się stan, w którym tkanki ciała przestają reagować na stymulację insuliną. Jego powstaniu sprzyjać może między innymi zbyt wysoka masa ciała, w szczególności pod postacią otyłości brzusznej. Do czynienia mamy wówczas ze wzrostem odsetka tkanki tłuszczowej trzewnej, która odkłada się w rejonie jamy brzusznej, zakłócając odpowiedź tkanek na insulinę. Regularna, odpowiednio intensywna aktywność fizyczna pomaga skutecznie zredukować masę ciała i odsetek trzewnej tkanki tłuszczowej. Efekt — spadek insulinooporności i poprawę glikemii u pacjentów cierpiących na cukrzycę.
Dodaj komentarz